Opowiadania o Wszystkim

Namida

Sama nie umiem w to uwierzyć... Ja (?!) napisalam jakieś opowiadanie, fakt jest to dopiero prolog, no ale cóż, przynajmniej mam już napisaną pierwszą część... Tylko na komputer trzeba przepisać... Wesoly

A że estem teraz chora... To mam kilka dni wolnych i będę mogła jeszcze coś napisać...

Nie będę pisać, że jest to dobre, bo sama nie wiem co o tym sądzić.. Nawet nie wiem kim ma być ten KTOŚ, ale to wszytsko w toku się zobaczy.. Mam wszystko ułożone do końca, w główce...

No więc możecie bić ile wlezie... Może nie zginę Jezyk

Miłej lekturki. Piszcie co o tym sądzicie. Wesoly

A!

Opowiadanie dedykuję:

wszystkim user'kom

wszystkim czytelnikom (to chyba to samo?)

DeVil... za to, że mnie zachęciła do napisania tego opowiadania...

Melody i Akasha (jak odmienia się twój nick?!), jesteście moimi muzami, idolkami.. i wszystkim naraz Jezyk

No oczywiście ty DeVilka też!

Wszystkich których kocham Wesoly

I sobie samej! A co! (Czy ja nie mam zbyt wygórowanego zdania o sobie?!) Może ta dedykacja mnie jakoś zmobilizuje do tego, żeby jednak skończyć te opowiadanie, co wydaje mi się nie możliwe.. No ale cóż... Wesoly

~~~~~~

PROLOG

Pamiętam, jakby to było wczoraj, chociaż minęły dwa lata, ja wciąż pamiętam jego każdy uśmiech, spojrzenie, słysze każde jego słowo, które było do mnie skierowane. Często nawiedza mnie w snach lub w najmniej oczekiwanych momentach mojego życia. Dzisiaj mam dwadzieścia lat, jestem studentką pierwszego roku na prawie, najlepsza na wydziale, owocujący materiał na adwokata. Zawsze umiałam się klócić, ale kto by się tego spodziewał? Nikt. Ja też, ale nie o tym miałam mówic, chciałam wszystkim opowiedzieć moją hitorię. No to zaczynam!

"Kochanie, może mnie czujesz
Wyobrażam sobie, że patrzę w twoje oczy
Mogę cię widzieć wyraźnie
Mocno skrywam cię w mojej pamięci
I już jesteś daleko
Jak odległa gwiazda
Ja pragnę na noc

Oddałam wszystko co mam by mieć
Choć jedną noc więcej z tobą
Zaryzykowałam moje życie by czuć
Twoje ciało obok mojego
Bo ja nie mogę odejść
Żyję wspomnieniem z naszej piosenki
Oddałam wszystko co mam tobie tej nocy" *

To było w 2006 roku.
Najlepszy rok mojego życia.
Wtedy poznałam GO.
A było to tak...

Pewnego letniego poranka, za wzgórzami, za lasami i innym cudami natury, przeżywałam załamanie nerwowe. Musiałam opuścic swoje miasto. Moja babcia ciężko zachorowała, dlatego razem z moją mamą musimy jej pomóc. Przeprowadzamy się do Berlina.
Tam mieszka także moja kuzynka, razem ze swoimi rodzicami. Może nie bedzie tak źle? Sharon, może jest dość dziwną osobą, ale ją lubię.
Niekiedy wydaje się być trochę nie "kumata", dlatego zawsze uwielbiam robić sobie z niej żarty.
Jesteśmy w tym samym wieku, czyli mamy po osiemnaście lat. Obie nie mamy rodzeństwa, więc traktujemy się jak siostry.
Świetnie sie rozumiememy, choć czesto mówi tylko o modzie, kosmetykach i chłopakach, ale wiem, że mogę jej zaufać, jestem pewna, że jeżeli powierzę jej jakąś tajemnicę, ona tego nikomu nie wyda. To w niej najbardziej cenię, dyskrecję.
Zawsze razem świetnie się bawimy, gdy ją odwiedzam, często jeździmy razem na basen, chodzimy na imprezy czy do sklepów. Sharon ma wspaniałą rodzinę, wujek i ciocia bardzo sie kochają.
Ja nie mam ojca. Moja mama zaszła ze mną w ciażę, gdy miała siedemnaście lat. Kiedy on się o tym dowiedział, po prostu uciekł. Nigdy go nie widziałam, ani nie dostałam od niego żadnego prezentu, czy kartki na urodziny. Nie znam go i dla mnie on nie istnieje. Wiem, że matka go nadal kocha, to była jej pierwsza i prawdziwa milość, nie umiem tego pojąć, jak przez tyle lat można kochać tak samo mocno jak kiedyś?

Mama zawsze powtarzała, że "jeżeli znajdziesz już swoją milość, nigdy jej nie zapomnisz... Nawet, gdy będziesz związana z innym człowiekiem, tamten nadal może zostawić w twoim sercu, mały, niewidzialny dla innych ślad. Zapamiętaj sobie to..." Hm, nie wiem czy to prawda, ale lepiej ją posłuchać...

Chciałabym znaleźć taką miłość, jak chyba każda dziewczyna... Tutaj w Hamburgu nie miałam zbyt wielu przyjaciół, znajomi, których od czasu do czasu spotykałam... A o chłopaku to już nie wspąmnę. Tych których ja znam, co tu owijać w bawałnę, na mojego potencjalego męża się nie nadają... Takie nie poważne to... Ah, ale i tak będę za nimi tęsknić...! Nie chcę wyjeżdżać! Nie chcę zostawiać w tyle moich szesnastu lat, wyrzucić ich, ot tak, po prostu.

Będzie mi brakować tego pięknego miasta, tych widoków, moich zanjomych, mojego domu, pokoju. Zawsze byłam tutaj szczęśliwa, nigdy nie czułam się samotna. Zawsze ktoś był przy mnie. A teraz? Przecież tam, w Berlinie mam tylko chorą babcię, ciocię, wujka, no i Sharon... Przynajmniej tyle mi zostało, nie będę tam zupełnie sama... To już coś! Oh, już za miesiąc mnie tu nie będzie, wszyscy o mnie zapomną, będą żyć beze mnie. A ja zacznę nowe życie od początku.

Jakbym umarła i na nowo się urodziła...

CDN

* Fragment tekstu piosenki przełożony na j. polski: Mariah Carey, My all.
~~~~~~

No i jak?
Aż tak źle?

Ok, naprawię to wszystko jakoś...
Ja nie mogę, nie mam talentu, a Wy macie...! Nie sprawiedliwe Jezyk

Ale postaram się napisać te opowiadanie i nie ugrząść gdzieś w środku, ja to zawsze robiłam.. Musiscie mnie trochę motywować do tego... Wesoly

No, więc piszcie co o tym myślicie.. Jak będzie kiepskie, to się schowam pod kołderkę i spod niej nie wyjdę

...

Aś

Ty nie masz talentu ty ?? To jest świetne Jezyk

mi sie bardzo podoba Jezyk

dziękuje ci bardzo za dedykacje jestem pod wrażeniem Jezyk

Czekam na kolejną część szwagierko Jezyk

My i Us5 oni by nie przeżyli znami jednego dnia a co tu mówić o całym życiu <lol>

Melody

Dedykejszon? Dla mnie? No co ty? Przeczytam obiecuję, ale jak na razie muszę zrobić jeszcze kilka rzeczy do szkoły Wesoly

Ale przeczytam i zrobię Edit Wesoly

Namida

DeVil:
Ja, talent?! Chyba sobie żartujesz szwagierko... A tak poza tym, to dlaczego szwagierko.. Przecież oni nie są braćmi? No, ale i tak mi to pasuje Jezyk

Narazie napisałam pół strony w Wordzie więc wiadomo...

Melody:

Tak dla Ciebie dedykejszyn Jezyk

Czekam na twój edit. Już mówię, że nie jest to zbyt fajne...

PeeS A jeżeli chodzi o tą ankietę, to ona już jest nieważna.. Postanowiłam pisać o normalnym chłopaku, bo musiałabym wymyśleć jeszcze w jaki sposób oni się poznali.
Wy możecie dać mi jakieś pomysły na imiona Jezyk

Pozdrawiam, jutro powinnam dodać nową część, choć nie obiecuję...

Akasha

Po pierwsze:

Namida

Akasha

Dzięki Wesoly

Jesteś kochana... Ale na serio jesteś moją idolką i to się nie zmieni! A jeżeli chodzi o mój talent, ekhm, nie będę komentować, bo jeszcze mnie znowu zbesztasz Jezyk

A pierwszy odcinek postaram się napisać dzisiaj Wesoly

Narazie jestem chora, patrze sobie na teletubisiów i dopiero co wstałam Wesoly

Postaram się napisać jak najpszybciej Wesoly

Pozdrawiam Wesoly

AHa, ty chcesz pisać tak jak ja?! No nie żartuj, Ty piszesz lepiej ode mnie.. Jeszcze zobaczysz... Po pierwszym odcinku Ci się znudzi Jezyk

Nie no, będę się starać , żeby Wam się choć trochę podobało Jezyk

Akuma

Wspieram Cię

Śiwtne.
I ty mówisz, że nie masz talentu?
To ja powinnam tak powiedzieć !
Powiem ci, że to jest najlepszy prolog jaki czytałam.
Masz świetny styl !
Tez tak chcę

Pozdrowienia !

Czytam na kolejną część

Namida

Dzięki, ale z tego co wiem to Ty masz o wiele większy talent ode mnie! A twoje opowidanie o Japonii, sorry zapomniałam jak się nazywało... Mam słabą pamięć Jezyk

Myśle, że jeszcze dzisiaj dam nową część, mam ju 1,5 w Wordzie Jezyk

Jeszcze drugie tyle i wstawie to tu Jezyk

Namida

No to napisałam! Wesoly

Nie wiem co o tym myśleć, nie jest ani powalające ani nic... No, ale postaram się jakoś rozkręcić akcję Jezyk

Ha, będzie się działo!

A teraz de-de:

TA.. Dla DeVil, pierwsza skomentowałaś, więc wiesz Jezyk

Trzeba skombinować namiot... Rolling Eyes

Fajnie się wczoraj gadało Jezyk

(3 godziny) Laughing

Melody, dla Ciebie też. Miałaś dać Edit

Spoko poczekam Jezyk

:weebl:

Dla Akashy (chyba tak?) za to, że somentowałas i za to że obiecałaś mnie motywowac. Wiesz jak coś to daj kopa w dupe i jedziemy Jezyk

Dla Tenshi, kurde wcześniej o Tobie zapomniałam! Skleroze mam Jezyk

Ty też jesteś moją idolką Jezyk

I dla tych którzy to COŚ czytają, a nie komentują... Nununu, nie ładnie! :no:

Miłej lekturki!

~~~~

1.

Pakowanie wszystkich rzeczy zajęło mi i mamie jakieś dwa tygodnie. Wszystko poukładałyśmy w wielkich, kartonowych pudłach i czekałyśmy na dzień przeprowadzki. Przez ostatnie tygodnie codziennie spotykałam się z moimi znajomymi, chodziliśmy na lody, do sklepów, do naszego ulubionego parku miejskiego. Odkąd się poznaliśmy tyle czasu minęło, wspominaliśmy wszystkie śmieszne sytuacje. Było mi tam tak dobrze! W ostatni weekend urządzili mi pożegnalną imprezę, przyszła na nią połowa mojej szkoły. Ze wszystkimi zdąrzyłam się pożegnać i miło spędziałam ostatnie chwile w Hamburgu. W dzień przeprowadzki, w całym domu panował istny bałagan. Ciągle latałam z jednego pokoju do drugiego w poszukiwaniu skarpetek, czy innych przydatnych rzeczy. Gdy już razem z mamą opanowałyśmy sytuację, zaczęłyśmy powoli pakować wszystkie potrzebne rzeczy do samochodu. Meble i większe pudła już wcześniej zabrała ciężarówka. Wróciłyśmy jeszcze do domu, by porozglądać się, czy czegoś nie zapomniałyśmy. Dom wyglądał smutno, gdy stał taki pusty, bez życia. Każdy nasz ruch odbijał się o ściany, tworząc echo. Było mi bardzo smutno, gdy pomyślałam, że już nigdy nie zobaczę tego miejsca, gdzie spędziłam całe moje dotychczasowe życie.

Wsiadłyśmy do samochodu. Przez chwilę panowała w nim cisza, nagle zapytałam.
-Mamo... A my nie będziemy mieszkać u babci, no nie?-
-Nie.-
-To w takim razie gdzie?- zaciekawiłam się.
-Kupiłam nam mały domek, niedaleko niej.- uśmiechnęła się do mnie.- W każdej chwili będziemy mogły ją odwiedzić, gdyby nas potrzebowała.
-Mamo, a czemu wujek i ciocia nie mogą zająć się babcią? Przecież oni mieszkają bliżej od nas. A my musimy jeszcze się wyprowadzać...- skrzywiłam się.
-Oh, córciu... Wujek i ciocia pracują do późna, ja nie. Oni nie mają jak się babcią opiekować.- spojrzała na mnie, wciąż prowadząc samochód.- Widzę, że nie jesteś zadowolona z tej przeprowadzki...
-Nie, to nie tak, ja tylko... Tutaj w Hamburgu zostawiam wszystkich, smutno mi po prostu.- uśmiechnęłam się lekko.
-No dobrze, już nie wnikam. Uszy do góry!- zaśmiała się.- Zaraz jak przyjedziemy pojdziemy odwiedzić babcię, razem z Sharon, wujkiem i ciocią.
-Yhym, dobra.- powiedziałam i założyłam słuchawki do mojego odtwarzacza mp3. Po jakiejś godzinie zasnęłam.

***
-E, ty mała! Budź się!-
-..Co, jak, gdzie, kiedy??- wybełkotałam jeszcze na pół żywa.
-Właśnie dojeżdżamy do Berlina! Za jakieś piętnaście minut będziemy na miejscu.- powiedziała uradowana i podekscytowana mama.
-Oh, ile spałam?- zapytałam podnosząc się z siedzenia.
-Jakieś dwie godzinki. Może więcej...-
-Wow, dużo jak na mnie.- powiedziałam do siebie i spoglądnęłam w lusterko. Wyglądałam jak monstrum, wory pod oczami, pogniecione ubranie, rozczochrane włosy...
-Oj, już się tak nie poprawiaj, i tak jesteś śliczna.- zaśmiała się.
-Ciekawe gdzie...- mruknęłam.
-Wszędzie, masz to po mnie!-
-Ta...? Ja nie mam 34 lat, tak jak ty.. I nie mam takich kurzych łapek, jak ty tutaj koło oczu.- wskazałam na to miejsce.
-Ej, nie jestem taka stara!- zaczęła się przeglądać w lusterku wstecznym.- Myślisz, że powinnam coś z tym zrobić?
-Z czym?- zapytałam nieprzytomna.
-No jak to z czym?! Z tymi zmarszczkami...!- gorączkowała się.
-Mamo...- powiedziałam z politowaniem.- Ja tylko żartowałam...- zaczęłam się śmiać.
-To nie jest wcale takie śmieszne...- broniła się.
-Oj mamo, nie strzelaj focha...- zaśmiałam się znowu.
-Nie focham się.-
-Jasne, a ja to Penelope Cruz.
-Taak?- spojrzała na mnie z udawanym zaciekawieniem.
-Nie wiesz, jednak Tom Cruise.
-No, to już bardziej do ciebie podobne.- zaczęła się śmiać.
-MAMOO!-oburzyłam się,- Jak możesz...?
-A jak mogę?
-Boże ratuj!- powiedziałam pod nosem.
-Co tam bełkoczesz?-
-Nic, nic...- odpowiedziałam.

Zawsze z mamą byłśmy najlepszymi przyjaciołkami. Taka wymiana zdań to dla nas codzienność. Zawsze, gdy miałam jakiś problem, z którym sama nie mogłam sobie poradzić, często radziłam się mamy. Zawsze mi pomogła.
-Już jesteśmy!- mama wyrwała mnie z zamyślenia. Spojrzałam na dom, przy którym się zatrzymałyśmy. Na pojeździe stała już całą rodzina Burgh. Ciocia szybka podbiegła do mamy, która wysiadła już z samochodu.
-Andrea! Wreszcie jesteście! Co tak długo?- pytała przytulając się do niej.
-Oh, korki były.
-Lauren, jak ty wyrosłaś!- zawołała na mój widok.
-Cześć ciociu.- przytuliłam się do niej i podeszłam do Sharon.- Jejka, jak ja się stęskniłam!- zawołałam i ją uściskałam.
-Ja też! Fajnie, że będziecie tu mieszkać. Będziemy robić razem zakupy, chodzić na imprezy...- wymieniała prowadząc mnie do domu. Spojrzałam na niego. Był jednopiętrowy, w kolorze beżowym i o czarnej dachówce. Bradzo ładny. Rozglądnęłam się, wszędzie było dużo kwiatów, róże, stokrotki, pelargonie i tulipany, moje ulubione. Zauważyłam, że w tym ogrodzie rośnie tylko jedno drzewo- wierzba. Była piękna, rosła na uboczu, duża, rozłożysta, łatwo można było by się na nią wspiąć. Do gałęzi przywiązana była huśtawka. Czułam, że będę tam spędzała dużo czasu.

Weszliśmy do domu. Wszędzie unosił się jeszcze zapach nowości. Na podłodze leżały nie rozpakowane pudła. Ogólnie był straszny bałagan.
Hol pomalowany był na błękitny kolor, na podłodze panele. Poszłam dalej.
-Mamo, gdzie będzie mój pokój?- zwróciłam się do niej.
-Idź na górę, i chyba drugie drzwi po lewej.- powiedziała.
-Sharon, chodź ze mną!- chwyciłam ją za rękę.
-Idę, już idę...- powiedziała i weszłyśmy po schodach. Odszukałam właściwe drzwi i nacisnęłam klamkę.
Bardzo zdziwiłam się tym, co tam zobaczyłam.

-Mamo! ALE TO JEST PRALNIAAA!!!- krzyknęłam, a Sharon zwijała się ze śmiechu.- Mam spać w pralce?!?!- teraz to ja też zaczęłam się śmiać.- Mama jest niemożliwa.- westchnęłam, gdy już się uspokoiłam.- MMAAMMOO!!!- wrzasnęłam.
-Już lecę!- po chwili wyłoniła się z zakrętu.
-Mamo, naprawdę chcesz, żebym się gnieździła w koszu na brudną bieliznę, czy może w pralce, żeby mieć atrakcje w nocy..?- zaczęłyśmy się śmiać.
-Jak tak bardzo lubisz te swoje "atrakcje" to ja nie zabraniam... A twój pokój jest chyba tam.- wskazała na następne drzwi.

-Jak to będzie teraz jakaś suszarnia piwnica, czy jeszcze coś innego to się załamię...- mówiłam do siebię podchodząc do drzwi. Ok, raz... dwa... i... TRZY...!- zamarłam.

~~~~~~

Chyba krótkie co? No, ale nie mam już siły... Wesoly

Jeżeli są jakieś błędy to proszę o wytknięcie mi ich Jezyk

No a teraz możecie mnie krytykować, kopać, bi i co tam jeszcze chcecie..
-Kto mne psytuli??!!!-

Akasha

Nie zawiodłaś mnie tym odcinkiem, podobało mi się Jezyk

I kolejny dowód, że masz talent, teraz już nie masz prawa mówić, że tak nie jest.
Ale zauważyłam pewne błędy, napisałaś że jak jakieś będą to mamy wytknąć więc wytykam:

Namida

Akasha

Dzięki za wytknięcie błędów...
Już sama nie wiem czy do Hamburga czy do Berlina....

A z tym kolorem, to zastanawiałam się czy by go tam nie wkelić... No ale tego nie zrobiłąm.

A holl się pisze raczej przez dwa L Wesoly

I dzięki, postaram się wyzdrowieć Jezyk

Edit:

Już wszystko poprawiłam Wesoly

Edit 2:

Yhh.... Mój "Hol" jednak przez jedno L się pisze Jezyk

Zaraz to poprawię...
Dzięki

Edit 3:

To jakie imię ma być od chłopaka?? Ja się zdecydować nie umiem... Znajdę jakieś i wygłosujecie, które najlepsze Jezyk

A TERAZ GŁOSOWANIE!!

Które imię jest najlepsze twoim zdaniem?

a) Alan
b) Aaron
c) Nathan
d) Patrick
e) Tom
f) Thomas

Aś

Jakie ładne zdjątko tam w rogu masz Jezyk

hm... cuż to za uroczy chłopak Jezyk

czy to nie Twój Richie Jezyk

ach te nasze rozmowy na gg Jezyk

rekord

33

Namida

Tak to mój Puci Puci Laughing

A o opowiadaniu nic nie wspomniałaś?? Nu nu nu :no:

Aś

Nie czytałam jeszcze Jezyk

ale dzisiaj jak skończe lekcjie to skomentuje Jezyk

puci puci podoba mi się Jezyk

a jak ja mohe mówić na Chrisa ? hm... jak myślisz ?

Namida

Na Chrisa.. Hm... Ja miałam jeszcze kiedyś Buba... No pisałam Ci o tym...
Moozesz mieć:

Bocuś... Nie wiem czemu Jezyk

Bokuś
Fikuś...
a może muci muci Laughing

Edit:
Jeszcze może być Maniek, albo Maniuś.... Ale nie wiem...
Albo mysiu-pysiu Wesoly

Aś

o jaaa...ustawiłaś sobie tą słodką minke Puci Puci

bo sie zakocham Jezyk

Wymiękam jak patrze na te jego miny Jezyk

nie no ale on jest twój Jezyk

ja jesiem wierna Chrisowi od dzisiaj muci muci albo mysiu-pysiu

Namida

Mysiu-pysiu Jezyk

A Puci Puci jest mój..

Zrobiłam z nimi kilka avków i sygn, tylko nie chce mi się ich dodawać narazie... Jak coś to specjalnie dla Ciebie zrobiłam z Chrisem, Mysiem-Pysiem Jezyk

Dam je może jeszcze dzisiaj Jezyk

Aś

Jak to kto cie przytuli Jezyk

Puci Puci zobacz jakie minki do ciebie strzela

opko super jestem pod wrażeniem szkoda tylko że Puciego w nim nie będzie Smutny

heh ale i tak będzie super Jezyk

Namida

Wiesz, ja bym go tam chętnie wstawiła... Tylko nie wiem czy wymyślę akcje jak oni się spotykają... Muszę to szybko jakoś napisać... Mam taki jeden pomysł, no ale nie wiem... Fajnie by było mieć go w opowiadaniu Wesoly

Mój Puci Puci... Jezyk

Namida

Ekhm, postaram się dzisiaj jeszcze coś napisać... Narazie mam pół strony w Wordzie, a jeszcze gorączki dostałam i idę się położyć... Nie wiem czy będę mieć czas by coś dodać...Ale się postaram, jak coś to dam jutro rano Jezyk

Możecie o tym to nie gadać

Ok, nie ma sprawy nie gadamy już o tym tutaj... Wesoly

A co do nowej części to się piszę... Chyba dzisiaj nie skoczę, chyba, że chcecie taką trochę przymałą część?? Nie no, to chyba nie miało by sensu, więc dodam jutro rano... Trochę dłuższą Jezyk